In deze Corona tijden, kennen we allemaal wel een voorbeeld van mooie en bijzondere initiatieven. Een van die initiatieven is de Berenjacht; een oproep om allemaal een (teddy)beer zichtbaar voor je raam te plaatsen, zodat kleine kinderen op wandelavontuur door de wijk kunnen; op jacht naar beren. Complete met 'afvink' formulieren de je kunt printen!
Ik heb zelf twee kinderen, maar heel eerlijk; het duurde even voordat er bij ons een beer voor het raam stond. Steeds meer mensen in onze straat (zelfs degene zonder kinderen) zetten een beer voor hun raam. En, zoals dat zo vaak gaat, toen dacht ik; ja, dan kunnen wij niet achterblijven (dat is een raar principe, maar toch). En dus kwam er bij ons ook een (panda) beer voor het keukenraam. Printten ook wij het formulier van de Berenjacht uit en gingen we op jacht!
Het was een groot succes. Sophie van 8 vond het te gek en speurde alle beren op, we hadden niet genoeg formulieren om ze af te vinken. Zelfs onze (pre)puber vond het stiekem best leuk en wees ons, zo stoer mogelijk, ook op beren die hij achter de ramen zag.
Nadat wij zelf op berenjacht waren geweest, sta ik op een dag in mijn keuken en kijk naar buiten. Ik zie een stel kinderen lopen, ze zijn ernstig geconcentreerd en kijken goed veel om zich heen. "Ja, daar kijk.. een panda beer". Ze zien 'onze pandabeer'. Ik kijk naar ze met een glimlach op mijn gezicht. Hoe heerlijk om die blije stemmetjes te horen! Trots! Gelukt! Weer een beer gespot!
Ineens lopen ze naar mijn voordeur. Huh? Waar gaan ze nou heen? Ik ga zelf ook naar de deur, klaar om open te doen en ik zie ze iets door de brievenbus doen. Een klein briefje waarop staat: "Wij waren op berenjacht en hebben die van jou gevonden". Die kwam, hoe gek het misschien ook klinkt, even binnen. Ik zei het al; een simpel voorbeeld, een simpel gebaar. Maar met een groot effect. Want ik kreeg een nog grotere glimlach op mijn gezicht! Ik had moeite gedaan en het werd gezien.
Erkenning.. het werkt dus. Je doet ergens moeite voor, iemand ziet het en laat weten dat hij dat heeft gezien en/of fijn vindt. Op zijn minst levert dat een dikke vette glimlach op. En hoogstwaarschijnlijk meer dan dat; iemand blijft die moeite doen. En.. als je geluk hebt, gaat het zelfs verder dan dat. Sophie zei namelijk: "ik wil voortaan ook zo'n briefje in de bus doen als ik een beer heb gezien". Pay it forward....
En dus gingen wij, de volgende berenjacht, met onze eigen 'erkenningspapiertjes' op pad. Een mooi en simpel voorbeeld vind ik van hoe het kan werken. Hoe fijn zou het zijn, dat we met elkaar de wereld weer een stukje mooier maken door te zien wat mensen doen, er aandacht voor te hebben en dat onder woorden te brengen. Aan mij zal het niet in ieder geval niet liggen! Zowel zakelijk als prive! Ik blijf het in mijn trainingen verkondigen en ook in mijn privéleven doen! Ik hoop jullie ook!